,,A nade wszystko szanuj mowę twą ojczystą.
Nie znać języka swego hańbą oczywistą!”.
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to święto obchodzone 21 lutego, ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Ta szczególna data odsyła do tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w Dhace, w Bangladeszu. Podczas pokojowej demonstracji 21 lutego 1952 roku zginęło pięciu studentów domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Data ta ma nie tylko upamiętniać przywołane wydarzenia, ale także przypominać o różnorodności językowej, o tym, iż język to najpotężniejsze narzędzie ochrony i rozwoju wspólnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Obchody święta zwracają uwagę na potrzebę troski o język ojczysty, jego promocję, ochronę różnorodności językowej jako źródła dziedzictwa kulturowego. Podstawowym przesłaniem Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego jest zwiększanie świadomości znaczenia języka i kultury, budowanie porozumienia ponad podziałami, pokoju oraz dbałości o wspólne działania oparte na zrozumieniu, tolerancji i dialogu.
To „wirtualne spotkanie” zorganizowane z udziałem uczniów klasy VIII c PSP Nr 1 – to doskonała okazja, aby wskazać potrzebę dbałości o nasze wspólne dobro, jakim jest język narodowy. Troska o język ojczysty to również dbałość o naszą historię i tożsamość. Świadomość istnienia różnorodności językowej i bogactwa języka, przy jego jednoczesnej nieustannej zmienności, podkreśla znaczenie języka jako symbolu całego dziedzictwa kulturowego.
W naszej szkole corocznie świętowaliśmy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego – na lekcjach języka polskiego, w czasie szkolnych uroczystości, jak również podczas Gminnego Konkursu Polonistycznego pt. ,,Czy znasz swój język ojczysty?” . Podczas tych obchodów, podkreślaliśmy ważność poprawności językowej, dbałości o mowę ojczystą, napominaliśmy, by unikać wszelkich wulgaryzmów, kolokwializmów, zapożyczeń i skrótowców! Nawoływaliśmy, aby korzystać ze słownika poprawnej polszczyzny, wzbogacać język poprzez czytanie naszej rodzimej literatury, sięgać do jej wzorów. Nie dać się zawładnąć ,,mowie potocznej”, szybkiej, chaotycznej, tej , która zapomniała, czym jest prawdziwy, poprawny język polski …
Musimy pamiętać, że ten trudny czas pandemii nie zwalnia nas z dbałości o język ojczysty. Zwłaszcza teraz, w tym wirtualnym świecie obrazów, komunikatorów, e-meili, portali społecznościowych, gdy każdy pisze i mówi szybko , czasem ,, na skróty” , myśląc, że zostaje zrozumiany…
Ten szczególny czas powinien nam Polakom uświadomić, jak ogromną rolę ma nasz język ojczysty i umiejętne posługiwanie się nim. Dlatego napominamy, ważmy słowa, czasem lepiej powiedzieć mniej, niż więcej, dbajmy o nasze słownictwo, nie ,,zaśmiecajmy” bogatego słownika języka polskiego wyrażeniami, które za chwilę odejdą w niepamięć, bądź po prostu dla wielu pozostaną niezrozumiałe…
P. Zawadzka
I. Staromłyńska
Za kulisami….
***Wiersz współczesnego , nieznanego poety…
mowa ojczysta
dziś mnie zachwyca
urzeka bardzo
słysząc jak ludzie
tak o nią walcządbam o nią zawsze
odkąd pamiętam
tak w dniu codziennym
jak w każde świętaby była czysta
by była piękna
by każdy Polak
o niej pamiętałmierzi mnie bardzo
i wręcz irytuje
gdy ktoś z przekąsem
ją deformujetaka jest cudna
w dźwięki bogata
niekiedy nie wiem
czy tak wypadajej głoski dźwięczą
czasem są nieme
i nijak nie wiem
jak mam powiedziećkiedy ją słyszę
już się wyrażam
i utożsamiam
do dna jak umiemdumę mam w sercu
uśmiechem władam
że jeszcze z dobrodziejstw
ktoś czerpać jej umiei ty przyjacielu pięknie nią władaj
nie kalecz dodając jej ran
pilnie pielęgnuj i opiekuj czule
mową ojczystą którą los dał nam